Dlo jednych frelek glacate chopy som gryfne, dlo inkszych niy, a jeszcze inkszym to je egal. Prowda je tako, że moc glacoków łazi po tyj ziymi, czy momy radzi to czy niy.

Jak to je fajnie tak łod czasu do czasu dostać jakigo kusika. Łod razu sie czowiekowi cieplij robi w pojszczodku. I chce sie żyć!

Na kopruchy fest sie ludzie gorszom. Niy majom litości, bajsnom kożdego wto ino mo dobro krew. I choćbyś chopie naszmarowoł sie kaj ino i wraził co ino do sztekdołzy i tak cie pierony znojdom i rzaznom.

Żodyn niy chce być szpetny. Kożdy stowo przed zdrzadłym, ukłodo szakiet – i szykuje sie na świynto: bo świyntym jest trefiani sie ludzi i to, że nos oglondajom.

U nos na Ślonsku kara, to ni ma to co sie dostowo, jak sie co fest napocho. Rozchodzi sie nom tukyj ło taczka, fest potrzebno we zogrodzie, jak sie chałpa stowio, abo graczków z bajtlami.

Glaskule, glaskugle, bombki abo tyż bańki wiszom paradnie na kristmaumach. Kożdo z nich chocioż prozno w pojszczodku może być pełno naszych ślonskich marzyń i postanowiyń.

Kiejbymy dzisio komu pedzieli „ty ciulu”, to by to było fest szpetne i żadne. Ale pora lot do zadku tak sie godało i żodyn sie niy gorszył. Dejmy na to baba mogła ciulnyć chopu abo kajś ciulło w drzewo.

Dejcie pozor na jedna rzecz: oblaty som delikatne, tak delikatne jak ta cało naszo ślonskość. Jak godocie o Ślonsku, jak godocie o nos i o tym, co my sam robjymy – myślcie o oblatach delikatnych i słodkich.