Skond sie wzion podzim?
Kożdego roku zawdy powtarzo sie to samo. Oroz prziłazi podzim, liście lecom z drzew na zola, durś dyszcz leje, wiater wieje. Piździ.
Kożdego roku zawdy powtarzo sie to samo. Oroz prziłazi podzim, liście lecom z drzew na zola, durś dyszcz leje, wiater wieje. Piździ.
Zastanawiocie sie czasym skond sie wzion krepel? Toż biercie krepla, narcyhtujcie se kafyj i czytejcie maszketny artikel łod Profesora Kadłubka, po kierym wszyjstko bydzie jasne!
Rod rajzujecie po cołkim świecie? Wrócili żeście z feryji i chcecie se powspominać? Dopiero sie wybierocie na jako rajza? Toż to je artikel dlo Wos!
Kiej sie zastanawiocie kaj sie downiyj na Ślonsku łozprawiało na roztomajte temat, łod wspominków po polityka to momy dlo Wos łodpowiedź! Przi klopsztandze!
Som taki szkorupy na Ślonsku, kierych niy zastompiom żodne inksze. Rozchodzi sie ło bunclok. Łogóry w nim zakiszone bydom ło tysionc razy lepsze niż ty z krauzy.
Futermyloki majom smak Ślonska, ślonskich łodpustów i niydzielnego fajrowanio ze familijom. I choćbyś przeszeł cołki świat, niy znojdziesz lepszego maszketu.
Jeszcze sie taki na świecie niy narodził, coby wiedzioł, kaj to je to nikaj. Kożdy sie ino pyto: „Kaj idziesz?” a ty ino godosz – nikaj. Som przeca tego niy wiysz.
Gryfne som chopy, kiere łażom w bindrach. Ale wiela to łoni sie muszom na gorszyć, bo przeca to ni ma za wygodne, pra. To je tak choby czowiek był durś uwionzany.
Wto mo w doma szolka, tyn mo wielki szczyńści. Bo to je coś wiyncyj niż ino noczyni z kierego pije sie kafyj. Łona dowo uciecha z samego picio i rozprowianio.