Tasza
Tasza, tasia to je torba, torebka.
Tasie mogom być roztomajte: epa, bojtel abo nec. Ale to już som tasie na zakupy. Jedne wiynksze drugi myjsze. Idzie do nich wrazić mocka rzeczy.
Chopy tyż noszom tasie. Nojczyścij je bierom kiej idom na szychta. W pojszczodku majom sznita, flaszka z bonkawom na wielki świynto, czyńścij z malckawom z kawom zbożowom, ale tyż łachy na przebleczyni.
Inkszom taszom je pukeltasza w kierej szkolorze noszom hefty. Jak wtoś je beamterym to łazi z kofrym.
Baby majom skłonność do trzimanio porunostu taszek. Dlo nich je to fest ważno czyńść garderoby. Jak sie idzie na mszo, to trzeja mieć tasza, a niy trzimać skarbczyk we gości.
We babskij taszce znojdziesz wszystko: kosmetyki, śrubokrynty, baterie. Je to prowda, bo jak kobiyta zacznie sznupać we taszce, to tela rzeczy wyciongo, to człowiek sie zastanawio jak tak może tam wlyźć.
Downij baby niy miały taszy, ale za to miały mocka głymbokich kapsów we łobleczyniu, kaj mogły naprowda wiela rzeczy zmieścić. Tak kole lot 20 XIX wieku to sie zmiyniło przyszła moda ze świata i nastały sakiewki, portomele, kiere przerodziły sie w tasze, taszki i nece. Kobiyty chodziły na torg, toż to co kupiły, musiały do czegoś wrazić.
Chopy zaś terozki nojpryndzyj wrażujom portmanyj i mobilniok do galot.
Tekst opracowany na podstawie audycji "Słownik śląski" w Radiu eM.
Co byś na to pedzioł?