fot. Radosław Kaźmierczak

Plac to je po polsku podwórko.

Jak sie wyłazi z chałpy to sie godo, że sie idzie na plac abo na dwór.

Łon może być łogrodzony abo płotym, abo inkszymi chałpami. To je przestrzyń wspólno, kaj je dużo miyjsca.

Tam tyż łodbywo sie życi towarzyski. Dejmy na to idzie sie na plac siednyć z kamratkami i poklachać. Tam tyż bajtle idom se pograć w bal abo poskokać na klopsztandze. Niyroz sie zdarziło, że z tych graczków wtoś mioł potrzaskane łokna. A nojgorsze było to, że żodyn niy chcioł sie do tego prziznać i niy szło znolyźć sprawcy. Tak jedyn drugigo krył. Tako wdycki bajtle trzimały sztama.

Godo sie, że idzie komuś zrobić plac, czyli ustompić miyjsca. Dejmy na to jak sie jedzie bankom i przidzie jako baba, kiero niy chodzi sama, abo jako niysprowno, to sie ji robi plac i łona se może siednyć na zicu.

Godo sie tyż, że kajś może łostać jeszcze trocha placu, że idzie coś tam wrazić. Jak sie łotwiyro szafa kiero już je prawie fol, ale jeszcze sie tam co do nij zmieści.

Łod placu biere sie tyż słowo plackaty czyli gładki, równy i płaski.

Je jeszcze plackapela, czyli tako kapela, kiero sie skłodo z młodych abo starszych, kierzy se grajom jakoś muzyka. Przy familoku zaś był chop, na kierego sie godało placmajster czyli inaczyj dozorca. Łon tyż móg być przy jakimś wielkim składzie i pilnować porzondku.

Nojwiykszo zaś uciecha dlo synków przi sztandach, to som placpatrony. To taki reguliki do kierych sie wkłodało na takim papiórze ta placpatrona no i strzylało sie, nojlepij jakij omie w łokno.

Toż widzicie, wiela to rzeczy idzie robić na placu :)