fot. Jasmic

„Legnońć sie” abo „se lygnyć” to je po polsku „położyć się”.

Słowo wziyno sie z niymieckigo łod legen.

Idzie sie legnońć na szeslongu, ale to ni ma zaś taki fajne jak we wyrku. We wyrku idzie sie przikryć pierzinom i drzimać.

Idzie sie tyż legnońć samymu abo z chopym abo z babom.

Nojlepij sie lygo po łobiedzie, po połedniu. Biere sie dycki cajtung i fuk! – do wyrka. Ale nojwyżyj sie wdycki drzimie. To ni ma taki mocne spani, to je barzij taki łodpoczywani, abo jak niykierzy godajom, flegowani. Tak coby ino se dychnońć.

Tak tyż idzie pedzieć we wieczór, ino że wdycki niy drzimie sie ino spi tak mocno, że sie ło świecie nic niy wiy.

Jak je tak fest gorko, to legnońć idzie sie kaj pod drzewym i se troszka dychnyć abo tyż kaj nad wodom, na badyntuchu. Ale ło tym to se teroz mogymy ino pomarzić. Za łoknym śniega nakurziło, toż łostaje ino leżanka we wielkij izbie.