fot. M31.

Fajer to je po polsku przyjęcie, uroczystość, impreza.

Fajrować to cieszyć, radować, to je coś fajnego, to je zabawa ale niy ino taneczno.

We mieście tyż sie fajruje, jak sie łobchodzi jakiś świynto dejmy na to dni miasta. Fajruje sie tyż gyburstag. Fajruje  na rocznice ślubu, na Abrachama (piyńdziesionty gyburstag).

Fajrować idzie z nojbliższymi, przocielami i tyż z kamratami. Idzie z ludźmi kierzy sobie fest przajom.

Fajrowali tyż grubiorze na Barbórka abo hutniki na Floriana.

Fajrowani trzymie familijo do kupy. W czasie fajrownio sie śpiywało roztomajte ślonski śpiywki.

Jak sie było na fajerze, trzeja było dać na siebie pozór, coby niy przedobrzyć i niy wdać sie w jako haja. Bo wtynczos takigo na fajer sie niy sproszało. Na fajer trzeja było sie stroić, czyli piyknie łoblykać. Jak sie robi fajer, to trzeja tyż łoporzondzić chałpa.