fot. Mateusz Nasternak

Cyja to je po polsku harmonia.

To je jedyn z nojważniyjszych intrumyntów muzycznych na Ślonsku. Bo tukyj śpiywani i grani było ważne.

Ale je to co inkszego jak akordeon. Z dwóch stron mo knefle. Jedne cyje mogły być wiynksze, inksze zaś myjsze, ale wszyjski miały knefle i szło śnich wydobyć mocka dźwiynków. Niyroz szło śniom łobskoczyć kożde weseli.

Muzykanty godali tyż na tyn instrumynt „świnia”. A to niy był to tani instrumynt. Nojczyńścij sprawiało se taki po przejściach.

Byli tacy, kierzy godali na akordeon cyja. Jak, wto groł na cyji, to inksi mieli ale uciecha. Bo przeca niy było telewizora a radio to było ino w niykierych chałpach. Toż to była tako rozrywka. Przyłazili wszyscy gowiednicy i tyż somsiadki i siodało sie przy tyj grze i sie śpiywało, abo sie tańcowało. Nojwiyncyj na cyji grało sie popołedniami abo we niedziela.

Na nij grali tyż elwry. Niy mogło być żodnego weselo, gyburstagu, czy inkszej uroczystości bez tego instrumyntu.

Terozki cyja idzie posłuchać i łobejrzeć na nojwiynszkszych binach we świecie i idzie śniom wyrobiać rzeczy jaki by sie nom niy śniły.

fot. www.wyrostek.com.pl