fot. martinteschner

W lufcie mogymy trefić moc roztomajtych stworzyń, kiere furgajom.

Nojwiyncyj furgo w lufcie ptoków. Som to dejmy na to szkworce, ciample, kukuczki (cz. kukačka), boguwole, świyrgołuszki, ajsfógle (niem. Eisvogel) czy takie fest mondre ojle (niem. Eule). Ale cobyście niy myśleli, że rozchodzi sie tukyj ło ojla pod łokiym. Niy, niy!

Momy tyż maszynerie, co to lotajom w lufcie – fligrym (niem. Flieger) gibko dolecymy tam, kaj nogi niy pocisnom, wiatrony (cz. větroň) som napyndzane bez wiater a cepelin (niem. Zeppelin) mo balon i propeler.

Latym muszymy dować pozór na to, coby niy łoświycać światła w doma przy połotwiyranych łoknach, bo potym sie ślatujom moty, kopruchy i inksze pieroństwa. Trzeja potym lotać i klapaczkom abo jakiym chadrym (cz. hadr) je klupnóńć, coby niy łonaczyły.

Po jasnoku tyż idzie trefić roztomajte furgajonce pieroństwa, dejmy na to rube masary, co wyżyrajom co łostanie na byfyju abo inksze fligi (niem. Fliege), co rade sie cisnom maszkecić.

Coby skończyć tymat lotajoncych pieroństw, trzeja spomnieć o gacopiyrzach, co to sie ponoć czynsto włonacujom do kudłów i potym sie mało fajnie wyglondo z włonaconym gacopiyrzem na gowie. Bez to sie trzeja dować pozór na wszyjskie lotajonce pieroństwa.

Na wiosna alergiki majom sromota, kiej w lufcie loto pełno cicików ze stromów, kiere zaczynajom kwiść. Nojczyńścij sie to kończy wielgom rymom (cz. rýma) abo płaczkami.

A nojfajniyj je puszczać krasiate drachy (niem. Drachen), ino musi być fest wiater, coby fajnie lotały we lufcie. Bydzie to piyknie wyglondać miyndzy szmaterlokami (niem. Schmetterling), paniynkami i julikami.