fot. Ella's Kitchen Company Limited

Brotbiksa to je biksa na chlyb.

To jedyn z nojważniyjszych rzeczy w ślonski kuchni. Stoła zawdy na szybunku, czyli na górnyj czyści byfyja.

Brotbiksa niy musiała być metalowo, były tyż drzewiane. Ale nojczyścij była zieleźno, blaszano. Terozki i robi sie tyż plastikowe. Miała wyntylacja, coby chlyb sie niy zaparzył. Z zadku miała dziurki.

Tam tyż trzimało sie żymły. Downij chlyb był podstawom jodła, toż go szanowano i niy chciano coby sie wysuszył, dowało sie go do brotbiksy. Pilnowało sie wdycki, coby chlyb sie niy zmarnowoł. Jak sie go kupiło, to trza go było zjeść do łostatnij piyntki. Jak chlyb był twardy, to robiło sie śniego wodzionka i tyż sie go zużywało.

Jak chlyb ślecioł na ziymia, to trzeja go było podniyść i pocałować. Abo dowało sie go na fynsterbret, coby se tyż ptoki pomaszkeciły. Jak wtoś mioł gadzina, a łostoł chlyb to moczyło sie go i dowało tym zwiyrzom.

W tych chałpach, kaj było kupa dziecek, tako brotbiksa była zawiyrano na kłodka. Niy było tak, że dziecka przyleciały i wyciongły se ze brotbiksy chlyb. To rano mama narychtowała śniodani, nakroła chleba a potym jom zawiyrała. I dopiyro na wieczór jom łotwiyrała, chyba, że trza było zrobić sfaczyna.

Przed kożdym jedzynim trzeja było porzykać. Przed ukroniym sznity trzeja tyż było postawić nożym na chlebie krzyżyczek.
Do dzisioj w wielu chałpach je brotbiksa.