fot. pixelmama

Karasol to je po polsku karuzela.

Jak ino teroz przyjadom kaj karasole, to nojwiynkszo uciecha majom śnich bajtle.  Drabko do łojców abo starzików po jaki gelt i fru lecom, coby se na nich pojeździć. U nos we Pszczynie pokazujom sie tak kole moja, czyrwca. Terozki już downo jich niy było znać.

Downij łony przyjyżdżały na nojwiynkszy plac wele kościoła, kiej ino był łodpust.  Godało sie wdycki, że idzie sie na romel, czyli plac, na kierym były karasole, szisbudy i budy z roztomajtymi bawidełkami i maszketami.

Czasym jak przyjechoł bogaty romel, to przywióz tyż i gondla. Dzisio by my na nia pedzieli „diabelski młyn”. Łona jedzie do góry i na dół a karasol ino nałokoło.

Były tyż kecioki. Jak sie trefił jaki wiynkszy bajtlel, kiery ni mioł strachu i mu łojce zezwolały, to sie na niego wybiyroł. Jee, to było to. Siadało sie na zicu, kiery wisioł na dwóch ketkach i furgało w lufcie. Kiej był srogi keciok, to łon był przypiynty sztyryma ketami. Jak ino dostało sie tego szwongu i fest sie rozfechtowało, to ty zice szły  na wiyrch i szyroko łobracały sie nad ludźmi. Potym jak sie zlazło z takigo kecioka, to sie fest zawrocało w gowie ale ło to sie przeca rozchodziło.

Ty myjsze bajtle mogły se pojeździć na konikach, syrynkach i inkszych karasolach, kiere niy furgały za wysoko i łobracały sie pomału. I niy roz siadały śnimi na nich łojce abo trzimały jich za rynce, coby niy śleciały.

Niykierzy godajom, że downij nojwiyncyj szło se pojeździć na karasolach, kiej przyszeł podzim, niy latym.

Terozki prawie cołki lato mogymy se pojeździć na karasolach, kiej ino sie nom uwiydzi. Styknie ino przyjechać dejmy na to do Chorzowa i tam cołki dziyń razym z familijom pofurgać w lufcie.