fot. Clark Young

Choby ryba w stowku

Kożdy chop, niy ważne, czy miyszko w mieście, czy na wsi, w chałpie, czy we bloku – mo taki swój plac w kierym czuje sie choby Dżepetto w stolarni, abo jak MacGyver w markecie budowlanym. Kożdy jak wlezie do tego swojigo kamerlika, czuje sie choby woźny w nojwiynkszyj podstawówce we gminie. Ło czym godka? Czynsto gynsto taki plac je w garażu, nikiedy we jakiś szopce abo chlywiku kole chałpy, czasym we pywnicy. Zawdy je to kajś, kaj po piyrsze mo strach wlazować baba, (bo je cima, a szalter do światła je tak skukany, że żodyn cudzy go niy znojdzie, abo som pajonczyny i roztomańty maras), a po drugi, chop mo tam za tela placu, co może trzimać wszyskie fest poczebne klamory. Co taki majster mo we tyj swojij kanciapie? Łodpowiydź na to pytani je prosto jak świński łogon – WSZYSKO.

Wszysko i nic, ale zawdy wiadomo kaj

Godajom, że jak czegoś sie niy do naprawić motkym, strzybnom taśmom do klejynio i klyszczami, to je rychtig fest zepione. Narzyndzi potrzebnych je tela, że tego se żodyn niy porzadzi nawet wyforsztelować. Do kożdyj roboty wiadomo trza sie nojprzód przeblyc, coby se niy pomarasić łachów, beztoż musi pod rynkom wisieć jaki arbajtancug. Pod ścianom musi stoć stół z wielgim blatym. Do niego przikryncony je szrałbsztok, do kerego idzie chycić bele jaki dinksy, co sie przi nich grzebie. Na tym stole je zawdy rozsute moc roztomańtych szróbek, gwoździ i inkszych wihajstrów, kiere zawdy muszom być na pozdoryńdziu, a kierych ni ma czasu schronić. Coby tako szróba prziłonaczyć musi być szrałbincjer, a źle wbity gwóźdź wyciognoć idzie bajscangami abo cifusym. Dejmy na to, że w doma bajtle połomały ryczka. To fater poczebuje colsztok, coby zmierzić wiela mo urżnyć krajzygom jakij deski, coby ryczka była nazod akuratno. Abo jak we chałpie wybije zicherongi, to chop wdycki wiy kaj szukać jakij taszlampy i choćby niy wiadomo jaki mioł bajzel w tych szpargałach to i po cimoku wszysko znojdzie.

M&M’s czyli motek – majzel

Do ściany chycony je szmyrgiel, to je tako fajla yno ze silnikiym elektrycznym – niy trza sie tela narobić, coby nabrusić jaki pitfok abo sikiyrka. Jak przidzie robić remont, to na pewno znojdzie sie waserwoga, coby coś (abo kogoś) postawić do pionu. Dziura wierto sie bormaszynom, a kiej trza coś wykuć w murze, to prócz motka przido sie eszcze majzel. Niy wiym czy wtoś dzisiej jeszcze samymu pucuje ściany, ale jak ja, to malty namiyszo we kalfasie, zaciepie kelniom, a do porównanio zdo mu sie rajbetka. Jak trza coś po gibku obulić to weźnie do rynki pyrlik, to je taki epny motek, przi kierym trza se dać pozór coby sie niy piznyć w palec. Przidać sie tyż może brecha, bele ni do jakij haje! O pyndzlach, roztomańtych krzinkach, maszynkach, cwingach, pucpapiórach, heblach i winklach chyba ni musza pisać, bo bez tego wszyskigo ni ma warsztatu i ni ma majstra.

Bajzel czy porzondek?

Kożdy gospodorz, jak dbo, tak mo. Nieroz jak wto cudzy wlezie do takigo miyjsca, to mógby pedzieć, że to je istny hasiok. Ale nojważniyjszy i do dzisiej niywyelklerowany je fakt, że choby chop mioł nojwiynkszy bajzel, to i tak zawdy wiy kaj co mo, kaj czego szukać, kiere łone do inkszych łonych som ułonaczone, bo som se tyn bajzel zrobił i nojzwyczajnij mu przaje. Amyn!