Szychta na grubie
Kożdego dnia, tak wele piontej rano, grubiorz, kery idzie na piyrszo zmiana musi stować z prykola. Gibym sie zbiyro, troszka pychol oszplucho, biere paketek z chlebym i ciśnie na gruba.
Kożdego dnia, tak wele piontej rano, grubiorz, kery idzie na piyrszo zmiana musi stować z prykola. Gibym sie zbiyro, troszka pychol oszplucho, biere paketek z chlebym i ciśnie na gruba.
Piyrszy i drugi listopada je dniym, w kierym idzie sie na smyntorz, wspomino sie i rzyko za tych, kierzy sie pominyli.
Na Ślonsku trefiymy roztomajtych ludzi i mogymy jich potajlować na trzi zorty: pnioki, krzoki i ptoki.
Kedyś było niy do pomyślynio, że może być co inkszego na łobiod w niedziela jak nudelzupa, rolada, czorne kluski z zołzom, no i modro kapusta.
Łojce dogodzajom jak idzie swoim pociechom, ale czyńścij od „dziynkuja” słyszom że: „Ola mo nowy mobilniok”.
Juzaś bydzie szło słyszeć w szkołach jak brzynczy piyrszy dzwonek abo buczek. To bydzie łoznaczać, że je zaczoł sie do szkolorzy rok szkolny.
Na tyn czas na Ślonsku je taki ludzki miszong, że wszyjscy, co sam po tej ziymi depcom, kcom sam żyć w zgodzie, spokoju i harmonii.
Zolytować abo zolycić znaczyło ni mniyj ni wiyncyj to, że chodzi sie ku dziołsze z kerom kce sie iść do łołtorza.
„Achim godej – Ślonsko godka dla Hanysów i Goroli”, to je zajta na Facebooku dlo tych, kierzy chcom poczytać i połoglondać coś do śmiychu.