fot. Szymon Król

Ni ma na Ślonsku dwóch takich samych babów, kiere by sie tak samo łoblykały, tak samo godały, warziły i jeszcze co ino. Bo kożdo Ślonzoczka je inkszo. Ale je tako jedna prowda, że kożdo z nos, chocioż inkszo, je po czynści zaprogramowano tak samo.

Wiy kaj co mo

Prawie kożdo z nos wiy kaj co mo, pamiynto kaj co mo jejij chop i kaj co majom jejich bajtle. Za pierzina niy straci mobilnioka na koncercie, a jak straci, to znojdzie go na swojim placu, dziyń poźnij.
Kiej sie jom chop ło co spyto, to zawdy powiy jako przistało. Szpetnie niy nawciepuje i niy nawylywo rzeczy z przeszłości.

Bajtle jom słuchajom

Staro sie, coby niy łostawiać na pozdoryńdziu żodnych łostrych rzeczy, coby jejij bajtle czego niy popochały i nie trza było śnimi lecieć do dochtora. A kiej do przizwolyni na coś, to durch mo łoczy na łokoło gowy.

Dowo dekle na gorki

Praje kożdo ślonsko baba warzi dobre jodło, taki że kożdymu bydzie smakowało. I tyż tym ludziom, co majom wymyślate podniebiyni.
I kiej ino sie spodziywo, że wtoś przidzie na byzuch, abo widzi, że kiery bajtel mo jako niymoc, to zarozki wiy, jaki jodło sie noleży na ta przileżytość. Zawdy tyż pamiynto ło deklach na gorki. Bez dekli niy warzi, bo je szporobliwo.

Mo łoblyczki na kożdy czos

Niy warzi w tym samym co loto po drodze. Do warzynio mo fortuch (dejmy na to taki łod Gryfnie). Na wyjści mo klajdy, abo jeszcze co inkszego. Jak przidzie do dom to sie zaś przeblyko w łobleczyni po chałpie. Durś sie przeblyko, ale niy skuli tego, co je choby jako paniczka, ino coby uszanować te łoblyczki, kiere mo.

Gorkij babówki niy dowo żodnymu

Niy do gorkij babówki do zmaszkecynio, ani swojim bajtlom, ani chopu, ani tyż szwigermuter. Bo wiy, że to gorkij zisty sie niy jy, bo poradzi potym żołodnek boleć. Ale ni ma sie co czarować, że ino skuli zdrowotności tego wachuje. Łona wiy, że kiej by dała tako blacha na widok, to za chwila by tego niy było. Tako je prowda!

Zawdy posztopuje kiej trza

Kiej jejij chop mo dziura w zokach abo we kufaji mu rajfeszlos szczeli, to baba, łod razu biere sie do sztopowanio. Niy czeko na łostatnio chwila, aż zaś ni ma już w czym łazić, abo co gorsze, aż chop wyciepie galoty do hasioka.

Zwiyrza u nij sie majom jak u Ponboczka za piecym

Dbo fest ło kożdego gowiydnika. Fafika strziże jak trza, czoso a pucuje w ausgusie kiej sie umarasi. Kocikom zawdy dowo ło czasie pożrać. Kiej chowie kury abo gynsi, to dowo pozór, coby je puszczać i zawiyrać tak, coby żodno niy pitła. I do kożdego z nich godo, abo śpiywo, abo chalo po puklu.

Niy wadzi sie o gupoty

Ślonsko baba niy traci czasu na gupoty, toż z żodnym sie niy wadzi o bele jaki dupsy. Ze somsiodym, żyje dobrze, niy robi haji sprzedowaczkom, że wiela to i tamto kosztuje i czymu tak drogo. Staro sie, coby ze szwigermuter tyż se przoć, chocioż czasym psioczy, że bajtle dostowajom za wiela maszketów. A ze swojim chopym dogaduje sie ino wtynczos, jak sprawa je rychtig poważno, bo tak, to przeca chopu zawdy przaje nojbardzij! Taki my som i beztóż wszyjscy nom tyż przajom i ło nos pamiyntajom.