fot. glasseyes view

Kożdy z nos mo taki miyjsce na ziymi w kierym rod miyszko abo do kierego rod przyjyżdżo. Dlo niykierych je to miyjsce kaj  jego przodkowie miyszkali łod zawsze, dlo inkszych zaś je ino miyjscym kaj sie je ino na chwila, bo przijechało sie za robotom. Na Ślonsku na kożdego z takich osób som przidzielone taki miana po kierych idzie pedzieć wto je wto i kaj som jego korzynie. Toż mogymy ty osoby potajlować na trzi zorty: pnioki, krzoki i ptoki.

Ptoki

Ptoki to taki stworzynia, coby ino durś kajś furgały i nikaj niy łostanom na dłużyj. Tak samo je z ludźmi na kierych godomy ptoki – przylecom na Ślonsk za robotom, ale ich nosi i gibko lecom kajś indziyj. Możno bezto sie godo, że je po ptokach? Roz ci ludzie som, ale nim sie czowiek pokapuje, już ich ni ma, bo znodli kajś jako lepszo przyleżytość i je po ptokach.

Pnioki

Ptoków krzoki i pnioki majom mało radzi. Wto to je tyn pniok? W naturze pniok styrczy głymboko w ziymi, coby strom mioł możność róść. Im dugsze korczoki, tym strom je barzyj festelny. Tak samo je z kożdym Ślonzokiym, kiery je na tyj ziemi z dziada pradziada. Pniok, choby chcioł, na zowdy łostonie na Ślonsku skuli swego pochodzynio. Może trocha powandrować po świycie, ale jego miyjsce je tukyj i bezto niy śmi dugo rajzować. Pniok dbo o swoja ziymia, bo bezto je tym, kim je.

Krzoki

Je jeszcze trzecio zorta miyszkańców Ślonska i som to krzoki. To tacy ludzie, kierzy sie urodzili na Ślonsku abo prziszli na chwila, ale spomiarkowali, że je tu gryfnie i chcom tu łostać.  Majom radzi ślonsko kultura i radzi by jedli durś rolady, kluski i modro kapusta. Krzoki niy majom festelnych korczoków, ale wiedzom, że tu je ich miyjsce.

Trzeja ale w tym wszyjskim pamiyntać, coby sie mieć we wzajymnyj zocy i niy patrzeć czy wtoś je ptokiym, krzokiym abo pniokiym.