fot. Thomas Hawk

Jeszcze praje sto lot tymu żodyn Ślonzok niy poradził spokopić wto to je gorol. Łoni sam jeszcze niy przijyżdzali za robotom.

Wszyjsko zaczło sie po II wojnie światowyj. Gruby potrzebowały chopów, co sie łopowożom zjyżdżać na dół, bez to dyrechtory i kerowniki jeździli w ta istno Polska werbować nowych hajerów do roboty na dole. Stond sie tyż wziyna drugo nazwa goroli – werbusy. Ci zaczli tukej przyjyżdżać i niewiela twało jak zaczły sie piyrsze animozje.

Przeważnie rozchodziyło sie ło frele. Były ostre haje, zymby wybite i krew sie z kicholów loła. Nawzajym sie jedni z drugimi przezywali. Gorole godały na Ślonzokow „hanysy”, a ci niy byli im dużni i wołali na nich „gorole”.

Czasym, coby werbusom bardzi dosmolić, to sie Ślonzok ich pytoł jako powstały gorole. Łodpowiydź wyglodała tak: najsamprzód jak Ponbóczek ludzików strugoł, to te, co mu wyszły felerne, wyciepowoł na północny brzyg Brynice (tej rzyki, kiero płynie bez Sosnowiec).

Lata mijały i z czasym ludziska sie wymiyszali. Gorole zaczły sie żynić z naszymi dziołszkami, rodziyły sie bajtle. Na tych ludzi, kierzy majom tako wymiyszano krew godo sie na Ślonsku „krojcok” abo tyż „pleciona”.

Nikedy z tego wymiyszanio ludzi je moc śmiychu. Jak do przikładu gorol fest kce po ślonsku godać abo tyż na opak. Ślonzok ni mo szans, choćby niy wiym jak sie przikłodoł, godać jak Warszawiok, kiery kożdo literka naciongo jak guma ze szlojdra.

Gorola zaś idzie zaroz wyniuchać jak koże sie mu pedzieć po naszymu „śwjyczka” abo „ dźwjyrze”. Richtik istny Ślonzok zaroz takigo wykapuje.

Ślonsko baba nigdy niy zrobi modrej kapusty ze zesmożkom, a zaś na zicher gorol bydzie jod kołocz łyżeczkom a niy rynkom.

Terozki to pochodzyni bardzij traktuje sie z przymróżynim oka. Łobraco sie to w wicowani. Chocioż znejdom sie roztomańte gupki co sie z brechami goniom po familokach.

Na tyn czas na Ślonsku je taki ludzki miszong, że wszyjscy, co sam po tej ziymi depcom, kcom sam żyć w zgodzie, spokoju i harmonii.