Gardina
Gardina to je po polsku firana.
To je rzecz niypojęto, coby w śląskim domu niy było gardin.
Przy gardinie kiedyś było dużo roboty a to skuli tego, że gardiny były heklowane. Tako uheklowano gardina trzeja było jeszcze wyszkrubić i naszpanować na takim ekstra gardin szpanerze. Tym się zajmowały frelki, kere tako gardina dostowały na wiano.
Gardiny nojczęścij były biołe. Potym przyszła moda na inksze barwy. Gardina wiyszało się na gardinsztandze. Musiała być powieszono ze sztorami. Łone się zasłaniało i we wieczór żodyn niy widzioł bez łokno, co się w chałpie dzioło.
Gardina mogła tyż wisieć w byfyju. Na taki gardiny godało się szajbki. Szajbki to były tyż gardiny, kiere wiyszało się do połowy łokna kuchynnego. Łokna ty był dzielone na sztyry. Na wiyrchu wisiały gardiny a na dole szajbki. Niekierzy godali, że szajbka do łokna się daje skuli tego, coby cygon do łokna niy zaglądoł. I tyż skuli tego, że szajbka broni chlyb i dom przed złymi urokami.
Downij śląsko kuchnia była cało łobwieszono. Nad stołym były państołery. To się wiązało z tym, że śląski kobiyty siedziały w doma, toż miały czas do robiynio roztomańtych upiększyń. Śląski dom łodznaczoł się czystością, skisz tego roz w tydniu myło się łokna i wiyszało gardiny. Dotyczyło to łokiyn przy grubach, kaj było kupa marasu.
Tekst opracowany na podstawie audycji "Słownik śląski" w Radiu eM.
Co byś na to pedzioł?