fot. jeffweese

Betlyjka to je po polsku szopka, stajenka.

Beltyjka musiała być w kożdyj ślonskij chałpie. I była łod zawsze. Krisbaum jom dziepiyro wycis końcym XIX a poczontkiym XX wieku.

Som tacy, kierzy jeszcze teroz stowiajom se w doma taki betlyjki. I abo łony mogom być zrobione z gipsu abo z drzewa, abo tyż z papióru. Dowo sie jich kole krisbaumu.

Niykierzy tyż lotali z betlyjkom. Z patyczków robiło sie szopka a na dach dowało sie strzecha. Do tego z masy papiórzanyj lepiło sie figurki: Jezusika, Świynto Paniynka, Józefa, pastuszków i baranka.

Jak już betlyjka była gotowo, to przeblykało sie za trzech króli i szło sie śniom łod chałpy do chałpy i kolyndowało. Za tyn śpiyw dostowało sie bombony i pierniki a czasami jak ludzie niy mieli co dać, to tyż dali kasza abo jajca.

Som tyż wielki betlyjki w kościołach. A nojfajniyjszo je możno we Panewnikach. Jedna z nojwiynkszych i najstarszych w Europie.

Niykierzy tyż robiom tak, że jak majom wiyncyj czasu, to jeżdżom po roztomajtych kościołach i łoglondajom betlyjki. Nojwiynkszo radość majom z tego bajtle.