Flek
Flek to je po polsku plama.
To je słowo wziynte z jyznyka niymieckigo. Idzie coś flekować, ale tyż samymu idzie sie poflekować i być poflekowanym.
Nojgorszy byl tusty flek, abo tyż fet flek. Piyrwej niy było takij chymii, jako je teroz, toż to było przeklyństwo i za pierzinym niy szło sie takigo fleka pozbyć. I cóż, że sie prało po pora razy a flek i tak łostoł. A prało sie w rynkach, na waszbrecie bo przeca niy było waszmasziny.
Flek idzie mieć na ledy czym: na tepichu, na łachach. Flek może tyż zrobić pies, kiery przileci z placu do dom i zmaże deliny.
Nojgorszy je tintynflek na hefcie. A jak już kapło na galoty, to dopiyro mama w doma robiła haja. Czasym, kieryś bajtel chycił swojigo kolegi za kragel, a mioł zmazane rynce, to tyż potym niy szło tego doprać.
Idzie tyż pedzieć komuś, że „pocisko fleki” abo „kołoczki” i to znaczy tela, co godani gupot.
Tekst opracowany na podstawie audycji "Słownik śląski" w Radiu eM.
Co byś na to pedzioł?