fot. gryfnie

Kołocz to je po polsku kołacz.

Na Ślonsku niy było czegoś takigo jak kołacz, zawdy to był kołocz i niy było czegoś takigo jak kołaczyk, zawdy był kołoczyk abo kołoczek.

To je ciasto drożdżowe z posypkom. Nazwa wziyna sie łod kształtu łod koła. Wszystki kołocze były wielkości dzisiyjszych kołoczków. Coby można było je wrazić do pieca.

Kołocz je pieczony na blasze. Szło upiyc kołocz z posypkom, z jabłkami, z syrym i z makiym. Jak sie przykryło jabłka drugim plackiym drożdżowym, to sie godało, że to je kołocz z dekom.

Kołocz tyż sie roznosiło, czynstowało somsiadów i przocieli. Okazjom do tego było weseli. Pora dni przed weselym zanosiło sie kołocz i zaproszało na weseli. Dzisio tyż w niykierych czyńściach Ślonska zanosi sie kołocz ale niy po to, coby zaprosić gości, ale po to coby poczynstować tych kierych sie niy zaprosiło. W zamian za kołocz dowo sie młodymu państwu podarki w postaci rynczników, prześcieradeł itd.

Kołocz roznosiło sie tyż przed tym, jak dziecka szły do Komuni. Obowionzkowo kołocz musi być na fajerze.

Kołocz musioł być tyż upieczony w kożdo niedziela. Jadło sie go na sfaczyna.

W sobota piykło sie tyż zista. W Wielko Sobota babki piykły tyż babówki. Chopy miały zakaz włażynio do izby w czasie kiedy ciasto rosło. Wierzyło sie, że jak chop wlezie do izby, kiedy piecze sie babówka, wtynczos zrobi sie zokolec.