Sznupać
Sznupać to je po polsku „szukać czegoś”.
Sznupało sie zawdy za czymś, czasym za bele czym. Szło tyż sznupać w cudzych rzeczach. To je negatywne skojarzyni z tym słowym. Bo idzie sznupać w niyswojim szrancku. Niy za zgodom właściciela. Czasym mamulka może pedzieć bajtlowi: „Niy sznupej mi w tyj tasi, niy wkłodej mi tam swojigo nosa”.
Coby coś wysznupać, to trzeja coś łodewrzić. I starać sie coby sie tam do pojszczodka dostać. Dejmy na to za muterkom do śrubki, bo w lemiyszu sie łodkryńciła. Abo za jakomś innom rzeczom. Idzie sznupać po górze za jakimiś starymi tajlami. Abo idzie łazić po łonce i sznupać ziół.
Kożdo baba musi posznupać we swoji taszy, coby znojść mobilniok, klucze do dom.
Niykierzy sznupiom czegoś w komputerze, w internecu.
Niykierym kojarzy sie tyż z nosym, bo sznupa to je nos. Jak pies mo sucho sznupa, to je łoznaka, że je śnim coś niy echt. Tyż jak królik mo mokro sznupa, to tyż je chory.
Sznupani to je tyż zaciongani nosa. Jak sie mo ryma to tyż sie sznupie.
Je tyż sznuptechla, abo sznuptuch. Jeszcze pora lot do zadku kożdy mioł ty sznuptuchy materiałowe. Zawdy tyż tata mioł nojwiynkszo a bajtle taki myjsze, kolorowe.
Tekst opracowany na podstawie audycji "Słownik śląski" w Radiu eM.
Co byś na to pedzioł?