fot. Scott Beale

Knefel to je po polsku guzik.

Momy go w prawie kożdyj hymdzie i kożdym mantlu. Jedne som lichrze inksze zaś mocniyjsze, ale zawdy potrzebne.

Downij to ty knefle były taki wieli. A jak niy było knefli, dejmy na to w takij babskij kiecce, to były taki pasy, kiere sie przewionzywało i te kiecki sie trzimały.

Knefle używało sie do chopskich łachów: galotów, mantli i inkszych.

Kobiyty niy mogły chodzić w galotach. Wzbroniało sie jim tego. Dziepiyro potym, jak miały poszyte ty wyjściowe kiecki, to coby wyglondały elegancko, to były przyszywane po trzi knefle jedyn kole drugigo, zaś konsek przerwy i zaś.

Knefel idzie tyż pedzieć na przycisk. Dejmy na to, jak sie chce załonczyć telewizor. W roztomajtych urzondzyniach som knefle i knefliki.

W knefle grało sie tyż na placu. Jedyn ciepoł nim ło ściana a drugi musioł w tyn knefel trefić, tam kaj łon spod.