fot. Enrique Céspedes

Prziszła wiosna. Klara trocha przigrzoła i wszyscy już poseblykali grube mantle, mycki i glazyjki. Ludzie sie terozki wszyndzi wiyncyj pokozało. I kożdy jakiś taki bardzij rod chodzi. 

Bajtle już som na placu

Bajtle, jak yno mogom, to cisnom na szpilplac, coby sie pohuśtać, pokryncić na karasolu abo pozjyżdżać na ruszbanie. Synki szpilajom we fusbal, dziołchy oblykajom na nogi rolki. Na bawiyniy sie w piosku je jeszcze trocha za gibko, bo erda jeszcze je nienagrzono, ale jeszcze trocha i pójdzie stowiać pioskowe babówki. Dzieckom to tam nie trza zabaw wynokwiać, one zawdy se znejdom co do roboty. Abo grajom w szukani, abo w dekle, abo skoczom w sznura.

Nieroz trefi sie dziyń po deszczu, kiej wszyndzi je maras, ale komu by to zawadzało! Styknie guminioki oblyc na szłapy i szlus. Dyć uciorane dziecka to szczynśliwe dziecka. Nikiedy sie wto na szpilplacu powadzi, wtynczas kożdy biere swoi graczki i idzie w swoja strona. Ale bajtle długo sie gniywać nie poradzom, beztóż ci, co sie jednego dnia wadziyli, nostympnego som nojlepszymi kamratami.

Ludzie wyłażom z chałupy

Karlusy bierom swoje frelki pod rynka i chodzom na szpacyry. Nikierzy siodajom na koła i jak majom wygodny zic i naplompane kółka, to drałujom po sztyrdziści kilometrów oroz. Gorzyj, jak ci sie po drodze trefi pana. Wtynczas mo sie niemało łostuda. Jak  wto już cołko okolica na kole pozwiedzoł, to moge pojechać kaj dalij. Styknie pociś na bana, wrazić koło do cugu i wysiednyć tam, kaj sie nom zdo być gryfnie.

Jak wto mo małego bajtla, to go biere do wózka i chodzi z wózkiym, bo sie wszyscy przez to dotlyniom a bajtlom sie dobrze na świyżym lufcie śpi. Światło, kerym nom świyci klara je fest ważne dlo naszego zdrowio, bo wtedy nom sie łonaczy witamina D. Beztóż trza codziynnie być na lufcie, choby yno na chwila, a nie sie yno kisić we chałpie.

Starki i starziki tyż sie przechodzajom, a jak sie zmynczom, to przicupnom na chwila kaj na ławce i sie trocha łogrzejom w tym słońcu. Zawdy to tyż idzie jakigo kamrata trefić i poklachać trocha, bo bez zima to kożdy by nojchyntnij posiedzioł pod pierzinom. Kiery by tam w grudniu siedzioł na ławce, jak suje śniegiym tak, że nikiedy tej ławki ani nie widać!

Nikierzy już fajrujom na świyżym lufcie. Rozkłodajom grilla, ciepiom wuszt i pieczom, a potym go jedzom z kamratami. Na siedzyni w laubie to jeszcze ni ma pogoda, chyba że pod dekom. Ale taki wuszt abo konsek miysa z grilla nawet w doma fest smakuje.

Wszyndzi sie robi zielono

Trowa sie pomału zielyni, niedługo zacznom kwitnyć cześnie i jabłonki. Pokożom sie tyż piyrsze kwiotki i bydzie ganc piyknie na dworze. Godajom, że wiosnom nojwiyncyj ludzi sie zakochuje i zaczyno se nawzajym przoć. No jo sie tymu nic a nic nie dziwia, bo jak tu przi dobrej pogodzie nie przynść sie sztrekom miyndzy kwitnoncymi drzewami i nie kochać cołkigo świata?