Słownik ślonski

Geltag dostowo sie, kiej sie robi na grubie, we werku abo kaj indzyj. Niy idzie bez niego żyć.

Jak wtoś sie w kimś zakochoł i potym mu serce barzij biło, to sie tak godało, że mo hercklekoty.

Ale w hucie niy kożdy móg łazić. Kiej wto był jakim podrostkiym, to mu to niy przystowało. W hucie, łaził ino chop, kiery mioł już swoji lata.

Kamraty spotykajom sie ze sobom, rozprowiajom se ło roztomajtych rzeczach. Kiej majom wiyncyj czasu, to mogom pograć w szkata.

Nojlepij sie lygo po łobiedzie, po połedniu. Biere sie dycki cajtung i fuk! – do wyrka.

Idzie pedzieć, że mosz psińco czyli, że nic ni mosz. Tak sie godo nojczyńścij, jak sie z kimś wadzi.

Bajtle niy rade lotajom w myckach. Chocioż jak je zima, to jom wkłodajom. A te, kiere niy wkłodajom, to potym majom ryma i kucajom.

Beltyjka musiała być w kożdym ślonskij chałpie. I była łod zawsze. Krisbaum jom dziepiyro wycis końcym XIX a poczontkiym XX wieku.

Brat to je z niymieckigo łod braten, piec i ruła to je tako wnynka. Były łony roztmomajte.

Do Zadku Do Przodku Do Przodku