Kadłubek
Kadłubek wiyszało sie, kiej sie chciało mieć dużo ptoków na zogrodce. A to było ważne, bo ptoki wybiyrały roztomajte chroboki z drzew i krzoków.
Kadłubek wiyszało sie, kiej sie chciało mieć dużo ptoków na zogrodce. A to było ważne, bo ptoki wybiyrały roztomajte chroboki z drzew i krzoków.
Kible były roztomajte. Jedne glancowane z takom emaliom, ocingowane z hynklym.
Geltag dostowo sie, kiej sie robi na grubie, we werku abo kaj indzyj. Niy idzie bez niego żyć.
Jak wtoś sie w kimś zakochoł i potym mu serce barzij biło, to sie tak godało, że mo hercklekoty.
Ale w hucie niy kożdy móg łazić. Kiej wto był jakim podrostkiym, to mu to niy przystowało. W hucie, łaził ino chop, kiery mioł już swoji lata.
Kamraty spotykajom sie ze sobom, rozprowiajom se ło roztomajtych rzeczach. Kiej majom wiyncyj czasu, to mogom pograć w szkata.
Nojlepij sie lygo po łobiedzie, po połedniu. Biere sie dycki cajtung i fuk! – do wyrka.
Idzie pedzieć, że mosz psińco czyli, że nic ni mosz. Tak sie godo nojczyńścij, jak sie z kimś wadzi.
Bajtle niy rade lotajom w myckach. Chocioż jak je zima, to jom wkłodajom. A te, kiere niy wkłodajom, to potym majom ryma i kucajom.