Bajukać
Bajukani to je kiej bajtel zacznie łazić na sztyrech. To wyglondo tak, że jedna szłapka podkłodo pod drugo i ciśnie po leku do przodku.
Słownik ślonski
Topek
Topek wyglondoł jak gornek. Od dołu był załokronglony. Mioł tyż jedyn uchwyt. A służył bajtlom do załatwianio piyrszych potrzeb fizjologicznych.
Żymła
Je mocka zortów żymły. Wiynkszość śnich sie pokozała bez łostatni poradziesiont lot. A do ślonskich chałpów to tak richtik prziszła ze zomku.
Sznupać
Sznupało sie zawdy za czymś, czasym za bele czym. Szło tyż sznupać w cudzych rzeczach.
Fandzolić
Nojlepij sie fandzoli po kuflu piwa abo flaszeczce gorzołki. Jak sie tak siedli grubiorze, hutniki abo banioki to fandzolili wiela wlazło.
Bombony
Bombona szło se zrobić samymu, ino trzeja było stopić cuker na blasze. Do bombonów należom kanoldy. To som cukierki mlyczne, twarde.
Szczyńść Boże
Nojbarzyj powiedzyni „Szczyńść Boże” było używane na grubach. Jak grubiorz właził do szoli i jak łona ruszała, to ściongoł hełm i padoł „Szczyńść Boże”.
Sznita
Sznita może być przekrono na pół i złożono do kupy a w pojszczodku wrażony filong. Wdycki sie godo ło takij sznicie klapsznita.
Swaczyna
Najczęściej robiło się ją po obiedzie albo w momencie zachodu słońca. Zanosiło się ją żniwiarzom około piątej, szóstej po południu.