Roz, dwa, trzi… szałot maszkecisz Ty!
Ale by sie tak zmaszkeciło taki swojski szałot, radiski, oberiba, abo sznitloch. Trza se zrobić swoji. Je nojwyższy czas…
Ale by sie tak zmaszkeciło taki swojski szałot, radiski, oberiba, abo sznitloch. Trza se zrobić swoji. Je nojwyższy czas…
Nie znom chyba nikogo, wto by se nie lubiył pomaszkecić. Do nikierych maszketym som zisty i bombony, do innych żymloki i leberwuszty. Jeszcze inksi zajodajom sie gymizami, mandlami abo kiszonom kapustom.
Latoś zimy sie żodyn nie spodziywoł. Ani drogowcy, ani kierowcy, ani nawet bajtle se nie forsztelowały, coby na feryje miały śniyg.
Downij na drogach trefiyło sie muzykanta, kery groł na cyji abo lajermana ze swojom lajerom, co łaził po ajnfartach i chcioł se przirobić.
Downij sie godało, że wto mo „wela na niedziela”. Abo, że wto trzimie w szranku „niedzielny ancug” czy „mantel do kościoła”. Niedziela była dniym, kery różniył sie łod innych dni w tydniu.
Dom se łeb utnyć, a jedna mom, że kożdy z nas by móg pedzieć, że zno jakigo chachora, dżistula abo miglanca. Dyć to wszystko som też ludzie, kierzy żyjom dookoła.
Godajom, że poczontek nowego roku to nojlepszy czas na pozmiyniani czego w swoim życiu. Beztoż wiynkszość z nas godo, że łod nowego roku nie bydzie kurzić, nie bydzie tela maszkecić i sie chyci jakigo sportu.
Wiela to idzie starych gratów znejść na górce, to wiy yno tyn, co mo górka w chałupie. Roztomańte rupiecie tam som! Stare kołkastle, klajdy po starce, byfyje, asjyrtki, bigelbrety i co jeszcze.