fot. tim caynes

Moc ludzi, kerych czeko jakoś dalszo rajza, łodczuwo coś takigo na co ludzie godajom rajzyfiber.

To je egal czy sie jedzie autym, cugiym, czy tyż prziłazi im lecieć fligrym. Dziyń abo i ze dwa pryndzy ci, co to majom niy umiom se miyjsca znejść, som ofuczani i nerwy ich zjodajom. Jedni majom gorsze objawy. Niy poradzom nic zjeść, a jak już coś zjedzom to zaroz lecom to łoddać.

Spać tyż za bardzo niy poradzom. Depcom po nocach, a to otwiyrajom fynstry, a to lodówka, puszczajom se telewizor abo radyjok.

Jak już przidzie tyn dziyń, kaj trza sie zbiyrać, to rzykajom do świyntego Krzisztofa i do Maryjki kerujom pociorek z prośbom o szczynśliwo rajza. Rynce całe we pocie i w dodatku sie kwiejom, czoło tyż całe mokre, w basie wszyjstko sie miele i pierzinym ścisko w jelitach.

Nikierzi tak sie nerwujom, że majom hercklekoty! Tak sie objawio tyn rajzyfiber.

Dwadziścia razy sprawdzajom czy som popakowani, czy majom piniondzory w portomlu, paszporty, czy zawarli chałupa, woda pozakryncali i powyłonczali sztrom z tych dinksów, kere mogłoby se złonaczyć jakby walnyła blisko doma jako blitza.

Jak już ino wybierom sie w razja to z kożdym kilometrym te łodczuci mijo. Zaczynajom wyciongać z taszów uwarzone jajca, tomaty, roztomańte zisty i wcinajom jakby chcieli nadrobić to, co łostawiyli pryndzy.

Trocha dziwuje to, że jak jadom już nazod ze fajeru to już nimi tak niy zamiato. Możno tak je, bo som już łodpocznyci i mogom zaś deptać przez dziesiynć miesiyncy do roboty abo szkoły. I tak do nostympnego letnigo fajeru.

Artykuł łostoł napisany bez Zuzia Karwot z Rydułtów.