fot. bobosh_t

Kadłubek to je po polsku „domek dla ptaków” abo „budka lęgowa”.

To je tako zbito z desek budka, kiero mo otwór, do kierego włażom se ptoki. Przeważnie wiyszo sie go na jakijś gałyzi. Robiło sie go z drzewa, kiere dejmy na to, łostało po tym, kiej sie robiło płot.

Kadłubek wiyszało sie, kiej sie chciało mieć dużo ptoków na zogrodce. A to było ważne, bo ptoki wybiyrały roztomajte chroboki z drzew i krzoków. Zakłodało sie jich nojwiyncyj na wiosna, kiej sie ślatywały ptoki, kiere chciały założyć rodzina. Nojwiyncyj gniozd wiły tam sikorki, ale były tyż taki, w kierych siedziały ciomple i szpoki.

Robiony były bez starzików a to skisz tego, że łoni mieli mocka czasu.

Je tyż jeszcze kormik, ale to je co inkszego niż kdałubek. Bo kormik je do futrowanio ptoków a w kadłubku prziłażom na świat ptoki. Kormik tyż je łotwarty z sztyrech stron abo może to być tako deska, na kierom sie suje futer, a kadłubek je cołki zawarty.

Ci, kierzy niy mieli kormików, sypali słonecznik, ryż, abo jaki zboże na fynsterbret. To był taki szpas do ludzi, kierzy niy mieli telewizora, toż zaglondali bez ty łokno na ty ptoszki, kiere przyłaziły sie pojeść. Ale niy ino bajtle wachowały na ty ptoki, kiej wto mioł kota, to tyn miglanc tyż sie pod ty łokno skradoł, coby potym, kiej przylecom ptoszki: fas! – łapom ło szyba, bo se myśloł, że se tam co chyci.