fot. Radosław Kaźmierczak

Wynokwianie Kadłubka – czyńść 41.

Na sztandach futermyloki w roztomajtych zortach – roztomajte tyż majom kolory. Raja stoji i kożdy sie dziwo na futermyloki abo inksze maszkety odpustowe i trocha mlacko. Nikerzy wynokwiajom. Za chwila w tytkach ludzie majom już kupione nojlepsze futermyloki pod słońcym – te łod Widery z Bujakowa, kaj je piekom bezma już sto lot – i idom do dom. Bydom mieć co ku kawie… Tak to wyglyndo na ślonskich łodpustach.

Nojgorszo moła a taki maszket

Futermyloki to som po polsku łodpustowe ciastka i pierniki. Nazwa „futermylok” pochodzi łod dwóch nimieckich słów: „Futter” (pasza, jedzynie dlo zwjerzont) i „Mehl” (monka). Bo tyż futermyloki pjykło sie z nojgorszyj monki i z łosucio, czyli z otrębów. Ale futermylok poradzi smakować lepij niż kożdy piernik toruński abo jakeś fikuśne ciasto z Wiednia. Futermyloki som tonie i som zdrowe, chocioż trocha dużo je w nich cukru. Czasym aż za dużo, musza wom pedzieć. Ale jak wyglondołby łodpust bez sztandow z futermylokami?

Syrce w futemyloku

Jo żech nojbardzi przoł flokom i makronom, takim futermylokom upieczonym z hawerflokow i z jeszcze czegoś, ale pjeron wjy z czego. Te makrony były nojlepsze.Ropzływały sie w gymbie. A jeszcze ku tymu kakauszale z mlykym… To był rychtych fajer! Maszkecynie fajerne popołedniu w niydziela. Możno tera, niyjedyn z wos powjy, jak we sklepach pełno je szekulad i inkszych szekuladowych maszketow, futermyloki niy bydom już taki modne. Ale jo tak niy myśla. Futermylokow niy kupicie w marketach, o, niy! Majom swoj smak, kery kożdy maszkecioż poradzi docynić – tyn smak sie bjere z atmosfery łodpustowyj. Tyn smak sie bjere z tajymniczyj ślonskij tradycji futermylokowyj. I żodyn piekorz abo ciastkorz wom niy powjy, co dowo do futermylokow. Możno dużo konsek swojigo serca – i trocha miłości do ślonskigo downego świata. Skuli tego futermyloki zawsze bydom mieć smak Ślonska.

Prof. Uś dr hab. Zbigniew Kadłubek – rezkiruje Katedrom Literatury Porównawczyj. Je filologiym klasycznym, eseistom i tłumaczym. Pisze tyż po naszymu, dejmy na to „Listy z Rzymu” abo „Promytyojs przibity”.