fot. westpark

Za staryj pierwyj, tam kaj żyli ludzie, wele nich było pełno roztomańtych chroboków, kiere trzimiom się tyż i dzisio.

Som taki, kere trefiły rajn do człowieka, abo locom po skórze. Te piyrsze to je glizda ludzko i tasiymiec. Łone sie bierom czynsto u dziecek, kere fest lubiom maszkecić, a te maszkety to je nojlepszy futer do glizdy i tasiymca. Za to trza dać pozór, co sie jy i wiela sie  jy.

Te drugi chroboki to je błecha i wancka. Błesze nojbardzi pasujom szkuty łod kota i psa. Ale jak idzie to niy pogardzom krwiom łod ludzi. Godo sie, że tego, co gryzie błecha mo słodko krew.

Wancka pieronym lubi maras i to je jejij królestwo. Przeto trza sie kożdy dziyń myć łod samej gowy po szłapy, a niy bydzie śniom łostudy.

Kca tu tyż spomnieć o kopruchu. To ni ma taki richtik chrobok, ale łon tak ludzi nerwuje, że ciynżko go sam minyć. Co łon robi niy trza żodnymu godać bo pewniykiym kożdego roku mocie nie jedna blaza po tym pieronie.

Jak sie wybierecie na łonka, a co gorsza miyndzy stromy, to jak przidziecie, trza się pierzinym dokładnie pooglondać czy sie niy przikludziło na puklu klyszcza. Te chroboki działajom nom na nerwy, a i som zagrożyniym do naszego zdrowio.

Je tyż drugo zorta chroboków. Tako, co niy je groźno, ale za bardzo sie ji niy trowi, nojbarzij dziołchy i baby im niy przajom. Roztomańte szczypawice, rusy, rybiki, kere lubiom łaziynki i ausgusy, pajonki- ich niy witomy w doma „chlebym i solom”.

Niyjedyn klajd abo flauszowy mantel zeżarły mole. Skisz tego ludzie wrażowali kule na mole do szranków. Moli niy było ale mdlyło, jak sie te mantle obłykało.

Som jeszcze jedne mole. U nos na nie sie godo moty. Te fest lubiom mołka, krupy i nugle.

Łostały mi jeszcze gonsiony. Te siedzom w japkach, gruszkach, śliwkach i inkszych owocach. Godo sie, że jak siedzi tako gonsiona w owocu, to wiymy na zicher, że niy był łon łopryskiwany. A jak zjymy czasym tako gonsiona, toż to same proteiny i nic nom sie niy stanie!

Pewniykiym kożdy z Wos zno jeszcze jakiś inksze chroboki,  bo też w nos, na nos i kole nos depce ich pieronym moc.