fot. JonoMueller

Ancug to je po polsku garnitur.

To je chopski łobleczyni. Skłodo sie na niego szaket, westa, galoty, bioło koszula. Wszystko je zależne łod mody.

Małe bajtle majom terozki długi galoty w ancugach a na starych zdjyńciach idzie łoboczyć, że majom taki do kolan.

Ancug je strojym niedzielnym. Były ancugi w sztrajfki pryngowane, w kierych niy roz żynili sie młodzioki. To było ważne coby mieć łodświyntne łachy. Niy uchodziło iść do kościoła abo na weseli w łachach, w kierych sie chodziło na beztydziyń, po chałpie.

Teroz młodzioki łoblykajom ancug na komunijo, na matura i potym jak sie synek żyni.

Jak sie łaziło do roboty to tyż niykiedy sie go łoblykało. A na głowa dowało sie hut. Terozki, w niykierych robotach, je niy do wyłobrożynio coby niy mieć ancuga.

Ancug je dlo chopa wizytówkom. Takom samom jak dlo baby pazury.
Ranga tego łobleczynio je fest wysoko, chocioż tak mocka ludzi w nim teroz łazi.