Downij bez somsioda ciyżko było przeżyć. I niy godom tu wcale o czasach, kiyj sie jeszcze chytało mamuty. Styknie pozaglondać do zadku yno tela, coby nasze starziki zaś miały po 20 lot. Kiej na wsi sie miyszkało, a czego brakło abo wcale w chałpie niy było, to sie cisło do somsioda. Jak wto sie budowoł abo kartofle zbiyroł, to cołko wieś przichodziyła pomogać. A jak zaś wto robiył świniobicie abo czego mioł w nadmiarze, to zawdy coś tam somsiodom podarowoł. Ludzie żyli w kupie i  jedyn drugigo znoł i niy łostawiył w potrzebie. Czynsto gynsto jak sie kaj drałowało, a somsiod w polu co robiył, to sie go pozdrowiało słowami „Boże pomogej’”. To było taki trocha pobożne powinszowani, że jak jo ci terozki pomóc ni moga, to niych ci chocioż Ponbóczek pomoge.

Dziyń dobry, dej mi pokój

Terozki niyroz ani niy wiymy, kogo momy za ścianom. W srogich blokach to już blank, bo tam tela ludzi sie sztyjc wkludzo i wykludzo, że wto by to spamiyntoł. Nikiedy yno sie poznosz, że ci z wiyrchu to radzi ale robiom prani o dziesiontej wieczór abo co naprawiajom za czi ćwierci siódma rano. Z wiynkszościom żeś je na dziyń dobry, a nikiedy nawet niy. Czowiek mo tela ludzi kole siebie, a je pieronym som. Żyjymy w czasach, kiej sie nom coroz lepszy powodzi. Im wiyncyj momy geltu, im wiyncyj mogymy kupić, tym mynij potrzebujymy inkszych. W gowach sie nom poprzewracało, skisz tego geltu. I trza nom sie opamiyntać!

Moda na somsiodów

W miastach je terozki tako moda, że sie ludzie ze sobom trefiajom, rychtujom pospołu zegródki, na kere tyż dostowajom gelt łod miasta. Nikierzy godajom, że to je gupie wymyślani i pieron wiy co jeszcze. A dyć kiedyś to było ganc normalne.

Nikierzy godajom, że majom darymnych somsiodów, ale po prowdzie czynsto nic niy zrobiyli, żeby ich lepszy poznać. Jak sie kogo niy zno, to idzie o nim fulać gupoty i pieronić. A dyć już downo kożdy zno ausdruk „Szanuj somsiada swego, móg żeś mieć gorszego”. I z tom myślom wos łostawia. Amyn!